Andronikos

Andronikos III p a l a îo l o g o s (d. 1296,
Konstantinopolis – ö. 15 Haziran 1341,
Konstantinopolis), Bizans imparatoru. Gerileme
sürecinin son döneminde imparatorluğu
güçlendirmeye çalışmıştır.
II. Andronikos Palaiologos’un torunuydu.
Gençliğindeki aşırılıkları, dedesinin gözünden
düşmesine yol açtı. 1320’de, bir kaza
sonucunda erkek kardeşinin ölümüne neden
olması üzerine tahta çıkma hakkı
elinden alınınca iç savaş çıktı. Güçlü Bizans
soylularının özellikle de VI. İoannes Kantakuzenos’un
desteğini alan genç Andronikos
kendisinin de tahta ortak olduğunu 1325’te
yaşlı imparatora kabul ettirdi. Ayrıca Trakya
ve Makedonya’nın da denetimini eline
geçirdi. 1328’de dedesini, tahttan feragat
ederek manastıra kapanmaya zorladı ve tek
başına hükümdar oldu.
İmparatorluğu sırasında Kantakuzenos’un
önerilerine büyük ölçüde uydu. Kantakuzenos,
onu bir yargı reformu yapmaya teşvik
etti ve Andronikos’un önceleri ihmal ettiği
imparatorluk donanmasının yeniden kurulmasını
sağladı. 1347’de Kantakuzenos imparator
oldu. Gene Andronikos döneminde
Ortodoks manastırları din ve dünya işlerinde
gittikçe artan bir rol oynamaya başladı.
Andronikos, Makedonya’da Sırpların egemenliğini
tanımak zorunda kaldı (Ağustos
1334); Anadolu’da da Osmanlılar karşısında
toprak yitirdi. Ama Kantakuzenos’un sağladığı
donanmanın desteğiyle Sakız, Foça ve
Midilli’yi Cenevizlerden geri almayı başardı.
Ayrılıkçı Yunan eyaletleri Epeiros ve
Tesalya’da da imparatorluk denetimini yeniden
kurdu.