Anjiyokardiyografi

anj iyokardiyografi, X ışınlannı geçirmeyen
bir sıvının damara şınnga edilmesinden
sonra art arda çekilen filmlerle, kanın kalp
ve büyük damarlardan geçişini izleme olanağı
veren yöntem. Kateter (ya da sonda)
adı verilen ince plastik bir borü, genellikle
koldaki bir atardamann içinden sokulup
omuz ve göğüsten geçirildikten sonra aort
yoluyla kalp odacıklanndan birine ulaştmlır.
Daha sonra kateterden, X ışınlannı
geçirmediği için röntgen filminde yoğun
gölge veren bir sıvı (kontrast sıvı) şınnga
edilir. Röntgen ışınlanyla (X ışınlan) yapılan
gözlemde, sıvının sağlıklı bölgelerden
kolayca geçtiği görülür. Yağ dokusu artıklan
gibi lezyonlann kan damarlanmn iç
yüzeyinde sıralanarak geçişi tıkadığı yerlerde
ise, sıvı akışının çok azaldığı ya da iyice
kesintiye uğradığı (damar sertliği için tipik
bulgu) gözlenir. En çok kullanılan yöntemler
çift-düzlemli anjiyokardiyografi ile sineanjiyokardiyografidir.
İlkinde, büyük röntgen
filmleri iki farklı görüntünün aynı anda
kaydedilmesini sağlamak üzere, birbirine
dik iki düzlemde saniyede 10-12 kez ışın
alacak biçimde yerleştirilir.
Sineanjiyokardiyografide ise, X ışınlanyla
alınan ve fotoyükselticiler yardımıyla parlaklığı
binlerce katma çıkanlan görüntüler,
saniyede 64 resim hızıyla sinema filmlerine
çekilir. Bu film saniyede 16-20 resim hızıyla
gösterildiğinde, kontrast maddeden ötürü
gözle görülebilir bir yoğunluğa ulaşmış olan
kanın geçişi yavaş çelamde izlenmiş olur.
Özellikle kalp-damar ameliyatlarından önce
hastanın durumunu değerlendirebilmek için
anjiyokardiyografiye başvurulur. Kalbin işlevlerinin
bazı karmaşık yönlerinin saptanmasında
yararlı bir yöntem olmasına karşın,
tanıya yönelik girişimler içinde en tehlikeli
olanlardan biridir. İyotlu kontrast sıvılar
hastalarda sık sık alerji tepkilerine yol
açtığından, daha az zararlı maddelerle çalışabilme
olanaklan araştınlmaktadır.