armonika
Serbest dilli üflemeli iki çalgının ortak adı. Ağaç bir çer- çevdeki oluklara yerleştirilmiş, metal dilciklerin çalanın üflemesiyle titreşmeleri sırasında ses veren armonikanın kökü, İ.Ö. 1100’e doğru Çin’in güney kesiminde ortaya çıkmış, /ş/erıg’k dayanır.Batı’ya XVII. yy’ın ortalarına doğru geçmiştir. 1821’de Berlin’de bulunan armoni
Armstrong, Edwin H.
Armonikanın pompalı (ya da kromatik) armonika çeşidinde, parmakla çalışan piston (A), üstüste dizilmiş iki dil dizisinden birini seçer. Diller, çalgının içine hava üflendiğinde (B), ya da hava emildiğinde (C) titreşirler.
kayşa, Batı dünyasının her yanına yayılmış, hem oyuncak olarak, hem de folklor şarkılarının çalınmasında kullanılmıştır. XX. yy’da ABD’de Lary Adler armonika çalmada öylesine ustalaşmıştır ki, Darios Milhaud onun için bir süit yazmış ve bu süiti Adler, Philadelphia Orkestrası eşliğinde çalmıştır. Günümüzde armonika özellikle folk müziği ve blueslarda kullanılmaktadır.