aspirin
En çok kullanılan ağrı kesici ve ateş düşürücü ilaç. Aspirin bu özelliklerini söğütten ve bazı başlıca bitkilerden elde edilen, çok eski dönemlerden bu yana kullanılan salisilatlardan alır. Modern aspirin (asetilsalisilik asit) XIX. yy. sonlarında laborutuvarda bireşim yoluyla elde edilmiş ve 1899’dan başlayarak yaygın biçimde kullanılmaya başlanmış, daha sonra bulunan bütün öbür ağrı kesici ve ateş düşürücülerin karşılaştırıldığı bir “ayar maddesi” haline gelmiştir. Aspirin en çok, hafif ve çok fazla şiddetli olmayan ağrıları, özellikle baş, kas ve eklem ağrılarını dindirmekte etkilidir. Dindirilmesi zor olan iç organlardaki ağrılarda etkisi azdır. Ateş yükseltici nedenleri yok ederek ateş düşüren bir ilaç olduğu için, eklem iltihabında ve aşağı yukarı bütün iltihaplı hastalıklarda kullanılır. Deriye yakın damarlardaki kan akışını hızlandırarak, böylece terlemeyi ve bedenin ısı yitirmesini sağlayarak ateşi düşürür. Tedavi edici etkileri arasında hormon benzeri işlevleri olan yağlı asitlerin (prostaglandinler) oluşmasını engellemeye yardımcı olması da eklenmiştir. Bu özelliğinden felç ya da kalp krizi geçirme olasılığı yüksek kişilerde kan pıhtılaşmasının önlenmesinde yararlanılmaktadır. Aspirin, nispeten yan etkisiz bir ilaç sayılır. En önemli yan etkisi, mide mukozasını eriterek kanamaya neden olabilmesidir. Bununla birlikte, yüksek dozda zehirleyicidir; karaciğerde bozunlara ve bazen ölüme neden olabilir. Ayrıca, suçiçeği ya da grip gibi virüslerden kaynaklanan hastalıklara yakalanmış çocuklara kesinlikle verilmemelidir: Ölümle sonuçlanabilen Reye sendromuna yolaçabilir.