(Eura- tom), atom enerjisinin barışçı kullanımını geliştirmek için bir ortak pazar oluşturmak üzere 1958’de kurulan uluslararası örgüt. Kurucu üyeler Belçika, Fransa, AFC, İtalya, Lüksemburg ve Hollanda idi. Topluluğa 1973’te Danimarka, İrlanda ve İngiltere, 1981’de Yunanistan, 1986’da Portekiz ve İspanya Katıldı. Euratom’un oluşturulmasında temel amaçlardan biri, ulusal ölçek yerine Avrupa ölçeğinde bir nükleer enerji endüstrisi kurulmasını kolaylaştırmaktı. Topluluğun öbür amaçlan atom enerjisi araştırmalarında eşgüdüm sağlamak, nükleer enerji tesisleri yapımını desteklemek, güvenlik ve sağlık düzenlemeleri getirmek, serbest bilgi akışı ve serbest personel değişimini özendirmek, nükleer donanım ve malzeme alışverişi için ortak bir pazar kurmak idi. Euratom’un kontrol alanı askeri amaçlı malzemeleri kapsamıyordu. Topluluğu resmileştiren anlaşma 1955 Messina Konferansı’nda geliştirildi, 25 Mart 1957’de Roma’da imzalandı ve 1 Ocak 1958’de yürürlüğe girdi. Aynı yıl toplulukla Birleşmiş Milletler arasında bir teknik işbirliği anlaşması imzalandı. Topluluk içinde ithalat ve ihracat gümrüklerini kaldıran Nükleer Malzeme Ticareti İçin Ortak Pazar, Ocak 1959’da doğdu. Euratom, başlangıcından beri Avrupa Ekonomik Topluluğu ÇAET) ve Avrupa Kömür ve Çelik Topluluğu (ECSC) ile aynı Parlamento’yu ve Adalet Divam’m paylaştı. 1 Temmuz 1967’de her üç topluluğun yönetim organları (Komisyon ve Bakanlar Konseyi) birleştirildi. Topluluğun araştırmaları, kendi Birleşik Araştırma Merkezi’nin yanı sıra, üye ülkelerin çeşitli araştırma kurumlanyla yapılan sözleşmelerle ve başka ülke ya da uluslararası örgütlerle anlaşmalı olarak yürütülür.
Ayrıca topluluk içinde tüzel kişiliği olan bir acentalık örgütü kurulmuştur. Avrupa Toplulukları Komisyonu’nun gözetimi altında çalışan bu acentalık örgütü, topluluğa üye devletlerde üretilen işlenmemiş madenleri ve ayrışabilen maddeleri öncelikle satın alma hakkına sahiptir