Baba Şefkati Eksikliği

kız, annesiyle yürürken birden durdu.

baba şevkati eksikliği

Yağmur damlacıklanyla ıslanan .gözlüğünü çıkartarak baktığı şey, babasıyla birlikte bisiklette giden bir başka kız çocuğuydu. Bisikletin arka tarafındaki minder üzerine oturan kız, düşmemek için babasına sıkı sıkı sanlmış ve soğuktan pembeleşen yanaklannı onun sırtına dayamıştı. Adamın ara sıra yana dönerek söylediği sözler, küçük kızı kıkır kıkır güldürüyordu.
Kaldırandaki kız bisikletin arkasından bakarken, annesi durumu farkedip:
— Evdekiler yetmiyormuş gibi gözün hâlâ bisikletlerde, diye çıkıştı. Ama eğer beğendiysen, baban ondan da aldınr.
Küçük kız, yumuşak bir sesle:
— Bisiklete değil kıza bakmıştım, dedi. Babası o vaziyette bile kendisiyle sohbet ediyor da…
Annesi, küçük kızı hiç duymamış gibiydi. Onun kürklerle çevrili şapkasını düzeltirken:
— Arkadaşlann, bu havada bile okula yürüyerek geliyor, dedi. Halbuki baban, işe giderken de olsa, birkaç dakikasını aymp seni mersedesiyle getiriyor.
Kızın gözü yine bisikletteydi. Kadın, alaycı bir ifâdeyle:
— İstersen baban da seni bisikletle getirsin, diye devam etti. Ne de güzel yakışır, öyle değil mi?
Küçük kız, inci taneleri gibi süzülen gözyaşlarını annesinden saklamaya çalışırken:
— Çok isterdim, diye cevap verdi. Belki de öylelikle, babama sanlırdım