Babbitt, Irvin

(d. 2 Ağustos 1865, Day- ton, Ohio – ö. 15 Temmuz 1933, Cambridge, Massachusetts, ABD), edebiyat eleştirisinde yeni-hümanizm olarak bilinen akımın öncüsü. Harvard ve Sorbonne’da öğrenim gördü. 1894’ten ölümüne değin Harvard’da verdiği Fransızca ve karşılaştırmalı edebiyat dersleri ile çok etkili oldu. Romantizme ve onun uzantılan olarak gördüğü gerçekçilik ile doğalcılığa kesinkes karşıydı. Ilımlılık ve benliği dizginlemek gibi klasik erdemleri savunuyordu. İlk izleyicileri arasında, sonradan kendisine karşı çıkacak olan T. S. Eliot ve George San tay ana da vardı. En önemli karşıtı ise H. L. Mencken idi. Babbitt, Literatüre and the American Col- lege (1908; Edebiyat ve Amerika’da Yükseköğrenim) adlı yapıtında edebiyat eleştirisinin sınırlannı aşan görüşlere de yer verdi. Mesleğe yönelik eğitime karşı çıkarak, klasik edebiyat öğretimine dönülmesini savundu. The New Laokoön’de (1910; Yeni Laokoön) romantizmin sanatta yarattığı karmaşadan yakındı. Rousseau and Roman- ticism’de (1919; Rousseau ve Romantizm) Rousseau’nun düşüncelerinin 20. yüzyıldaki etkilerini eleştirdi. Democracy and Leader- ship’le ise (1924; Demokrasi ve Önderlik) toplumsal ve siyasal sorunlar üzerinde durdu. On Being Creative’dz (1932; Yaratıcı Olmak Üzerine) kendiliğindenlik kavramını, klasik öykünme kuramlarıyla karşılaştırdı.