BAHÂDIR ŞAH-II

BAHÂDIR ŞAH-II ; Hindistan’da Bâbürlü Türk
Devletinin son hükümdârı. Asıl ismi Ebü’l-Muzaffer
Sirâceddîn Muhammed’dir. İkinci Ekber
Şah’m oğludur. 24 Ocak 1775’te doğdu.
1837 yılında babasının ölümü üzerine, 62 yaşında
tahta çıktı. Bu sırada devletin kontrolü İngilizlerin
elinde bulunuyordu. 20 sene sâdece isimden
ibâret kalan bir hükümdârlık yaptı. 1857’de
Kalküta yakınlarında Müslüman askerler ayaklandılar. Sür’atle büyüyen ayaklanma sonunda askerler
Delhi’de duruma hâkim oldular. İkinci Bahâdır
fiîli bir hükümdâr olarak göreve başladı.
Câmilerde hatipler Delhi halkını cihâda çağırıyor
ve Bahâdır Şahı desteklemeleri için ikâzlarda bulunuyorlardı.
İkinci Bahâdır, oğlu Moğol Mirzâyı
seraskerliğe tâyin etti.
Fakat bir süre sonra askerin iâşe masraflarının
karşılanmaması yüzünden sipâhîler komutanlarını
dinlemeyerek yağmaya başladılar. Bu karışıklıktan
faydalanan İngilizler, Sir John Lawrens idâresinde
Delhi harekâtını başlattılar. Lawrens, 8
Haziran’da Delhi önlerine gelerek İngiliz kuvvetlerini
savaş nizâmına soktu. Dört bir yandan açılan
topçu ateşi Delhi’de büyük zâyiâta sebeb oldu.
İngiliz birlikleri açılan surlardan şehre girdiler.
Bahâdır Şah ve sipâhiler iç kaleye (Kale-i Muallâ)
çekildiler ise de çok geçmeden teslim oldular.
İngilizler batı vahşetinin tipik bir misâlini buradagöstererek, kendilerine sığman saray erkânını kurşuna
dizdiler. Mahkemeye sevkedilen İkinci Bahâdır
Şah ömür boyu hapse mahkûm edildi. Aralık
1858’de resmen tahttan indirildi. Burma’da
Rangun şehrine gönderilen Bahâdır Şah 7 Kasım
1862’de öldü.
İkinci Bahâdır Şah, âlim, hattât ve aynı zamanda
iyi bir şâir olup, Zafer mahlası ile şiirler yazardı.