Bakraçlı Kahraman

Çanakkale’de bir kumandanın, askerleriyle birlikte her an düşman taarruzu altında bulunabilecek Ölüm Deresi denen vadiden geçmesi gerekiyordu. Paşa ve yaveri askerlerle beraber önden geçtiler. Arkalarına bakınca bir de ne görsünler, bir Mehmetçik iki elinde bakraçlar yavaş yavaş dereyi geçiyor. Düşman da ateşe başlamış durumda.

Komutan “Oğlum, acele et, koş!” dese de asker hızını değiştirmeden, sağ salim geçer karşıya. Komutanın neden sözümü dinleyip koşmadın sorusuna verdiği cevap askerin vazil bilincini yansıtan çarpıcılıktadır:

“Kumandanım, bunların içinde arkadaşlarımın yemekleri var. Eğer hızlı geçseydim yemekler dökülür, arkadaşlarım aç kalırdı.”