Bir işe başlamanın en önemli kısmı, o işi yapabileceğimizi hayal etmektir. İnsanoğlu Jules Verne’in Aya Seyehat‘ini okumasaydı, aya gitmeyi hiç başaramayabilirdi. Çünkü biz eyleme geçmeden kafamızda olayı kurarız. Hayal gücü bu kadar etkiliyken, toplumda hayal gücüne bakış her zaman biraz alaycı olmuştur. Genellikle herkesin yaptığından farklı bir şey düşündüğümüzde “Fazla hayal kuruyorsun sen..” ile başlayan cümleler duyarız.
Bu cümleler bir süre sonra, hayal gücümüzü durdurmaya ve herkes gibi düşünmeye iter bizi. Bu da gelişmemizin ve ilerlememizin sonu olur. Oysa günümüz iş dünyasında çalışanlarda görmek istediğimiz en önemli meziyetler yaratıcılık ve inovasyon. Yaratıcılık o kadar önemli ki tek başına bir şirketin kaderini bile değiştirebiliyor.
Yaratıcılığın ve inovasyonun kökeninde ise hayal gücü yatıyor. Einstein, “Hayalgücü, bilgiden daha önemlidir” demiş. Hayal gücüne bu kadar ihtiyacımız olan iş dünyasına gelen kişiler ise içinde yaşadığımız toplumdan geliyor. Kişi iş dünyasına girene kadar, hayal gücü törpülenmiş ve körelmiş oluyor. Biz de 7 yaşında kaybolan bu hayal gücünü 22 yaşından sonra geri getirmeye uğraşıyoruz. Yani bu iş çocuklukta başlıyor. Çocuklar için imkansız yoktur. Çünkü önyargı yoktur. Çocuklar istediklerini yetişkinlerden daha rahat başarırlar. Çünkü başarmak için hayal kurmak gerektiğini çok iyi bilirler.