Bir ulusun değişmesi: Güney

İç Savaş ve sonrası, Kuzey gibi, Güney’i de değiştirdi. Güneyliler, güçlü bir merkezî yönetimin etkinliğinden gerekli dersleri almışlardı. Genellikle Muhafazakârlar diye anılan Güney’deki eski VVhigler, Kuzey örneğine uygun sanayi ve ticaret kuruluşları kurmak için büyük bir hevesle işe koyuldular. Bu arada, yeniden eyalet hükümetleri kurarak birçok reform hareketi gerçekleştirdiler. Cumhuriyetçi Ulysses S. Grant, işgal altındaki Güney eyaletlerinden seçiciler kurulunun oylarıyla, 1868’de başkan seçildi. Radikal Yeniden Yapılanma’nın siyahlara gerçekten yardım etmekle ilgilenmediğini öne süren Demokratlar, Güneyli siyahların oylarının Kongre’de Cumhuriyetçileri iktidarda tutarak koruyucu gümrük tarifelerini sürdürmek ve sanayicilere bol keseden yardımda bulunmak için kullanıldığını savundular. Grant yönetimi sırasında birtakım yolsuzluk kanıtlarının su yü­ züne çıkması, Demokratlar’ın işine yaradı. 1870’te, Radikal Yeniden Yapılanma’yı desteklemiş olan Güneyli karşıtı hava gibi, güneyli siyahlara duyulan büyük ilgi de sona ermişti. Artık yeni iç sorunlar ön plana çıkıyordu. Siyahları ve onların beyaz sempatizanları­ nı sindirmek için şiddet kullanımına göz yumulması, gü­ ney eyaletlerini yeniden Demokratlar’ın eline düşürdü. 1873’te başlayıp 5 yıl süren bunalımın yolaçtığı ekonomik sorunlarla uğraşmak zorunda kalan Kuzeyliler, ırk konusunu Güneyli beyazların denetimine bırakmak zorunda kaldılar. 1876’daki tartışmalı seçimlerin ardından, Cumhuriyetçi başkan adayı, son federal işgal birliklerini Gü- ney’den çekeceğine söz verdi. Seçimleri Kongre’ye bağlı bir seçiciler kurulu karara bağladı ve Rutheford B. Hayes başkan seçilerek, söz verdiği gibi, birlikleri geri çekti (1877): Yeniden Yapılanma sona ermişti