BOHÇAOTU (Helleborus); Aim. Schwar- ze Nieswurz (f.), Fr. Hellebore orientale (f.), İng. Oriental hellebore. Familyası: Düğünçiçeğigil- ler (Ranunculaceae) Türkiye’de yetiştiği yerler: Trakya, İstanbul, Uludağ, Samsun, Trabzon, (Zigana Dağları), Nur (Amanos) Dağları, Toroslar ve Gaziantep çevreleri. Marteylül ayları arasında sarımsı-beyaz renkte çiçek açan 30-50 cm yüksekliğinde, çok senelik bitki. Karacaotu, Harbak veya Danabağırtan da denilmektedir. Yapraklar 3-9 paçalı, tüylü veya çıplak, çanak yapraklan yeşil ve 5 adet, taç yaprakları ise sarı veya krem renginde 5-10 adettir. Meyve tabanda birbirine yapışık ve 1-5 tânedir. Memleketimizde bulunan Helleborus orien- talis ve Helleborus vesicarius türleri üzerinde çalışılmıştır. Bu türlerin depo köklerinde yağ, reçine, mum, acı madde, saponin, glikozit gibi maddeler tesbit edilmiştir.
Kullanıldığı yerler: Bohçaotu türlerinin depo kökleri eskiden kurt düşürücü ve âdet söktürücü olarak kullanılmıştır. Veteriner hekimliğinde hayvan uyuzlarına karşı kullanılır. Yüksek kesafetlerde kullanılması hayvanlar için zehirleyici etki yapar. Dolaşım bozuklukları ve kalp yetersizliklerinde kullanılır. Bohçaotu türlerinin kökü memleketimizde sığırların muhtelif göğüs hastalıklarına karşı kullanılmaktadır.