BOZKIR

BOZKIR, Aim. Steppe (f), Fr. Steppe (t.), İng. Steppe
and Grassland. Otsu bitkiler veya bodur ağaçlardan
meydana gelen yerler. İlkbaharda havaların ısınması,
karların erimesi veya yağmurların yağmasıyla otlar çabucak
gelişir. Toprağın kalın, nemin yeterli olduğu yerlerde
bozkırı meydana getiren otlar büyür, fakat bu görünüş
çok sürmez. Sıcağın birden artması, yağışların kesilmesi
ve toprakta nem kalmaması yüzünden otlar kurur ve
bozkır, aylarca süren boz bir renge bürünür. Sonbaharda
otsu bitkiler yeniden yeşermeğe başlarsa da gelişemezler.
Hayvancılık ve aşın otlatma yüzünden bozkırın
zenginliği kaybolur. İç Anadolu bozkırları bu duruma
misâl teşkil ederler. Bozkırlarda otların boyu bir metreye
kadar çıkar. Hatta bazan bir metreyi de geçer. İç
Anadolu’daki bozkırlar çıplak görünüşlüdür, çok büyümez.
Hatta bu çıplak görünüşünden dolayı buralara
“dazkır” da denir.
Dünyada en büyük bozkır alanları Sovyetler Birliği,
Kuzey Afrika, Orta Asya, Avustralya ve Arjantin’de
vardır. Buralarda bazı bozkır yerleri, buğday ekim alanları
haline getirilmiştir.