Senin de beni sevmeni istediğimi söyledim arkadaşlarımla
konuşma esnasında. Hatta en çok istediğim şeyin bu olduğunu da ekledim. “Öyle deme, hayırlısıysa olsun” de dediler, ben de “Tamam, hayırlısıysa olsun” dedim. Sonra umudumu daha da çoğaltan bir cümle daha duydum:
“Allah’ım, gönlümdekini bana hayırlı eyle ve öyle ver.” Ne güzel geldi. Hem seni istemiş oldum hem de hayırlısı olmanı istemiş oldum.
Dualarımda isteklerime limit koymuyorum. Sınır, sınırı olanların işi. Yani küçük iş. Bizim gibi. Ama Allah çok büyük, sınırsız. Bu yüzden bir limit koymadım. İsteyebildiğim kadar istedim. Çocuk gibi.
Ben isteyeyim, varsın Allah yok desin. Söz verdim, “yok”tan anlıyor olacağım. Bu arada sen, istediğim en büyük şeysin.
Büyük Allah’ım, küçüklüğümüze versin.