BUZKIRAN

BUZKIRAN ; Aim. Eisbrecher, Fr. Degivreur, İng. Ice-breaker. Bir kanalı veya bir limanı tıkayan buzları kırmak ve seyire elverişli bir geçit sağlamak için özel olarak inşâ edilen ve donatılan gemilere verilen ad. Çok sağlam bir gemi olan buzkıran “kaşık” adı verilen çok güçlü baş bodoslamasıyla buz üstüne çıkar ve buzu ağırlığıyla parçalar. İlk buzkıranlar 19. yüzyılın sonlarına doğru Finlandiya ve Rusya’da yapıldı. O zamanın en önemli buzkıranı Rus amirali Makarov’un planlarına göre 1898’de inşâ edilen “Ermak” adlı buzkırandır. Bu geminin deplasmanı (taşırdığı suyun hacmi) 7900 ton, uzunluğu 97 m ve makinaları 9500 beygir gücündeydi. Nükleer enerjiyle çalışan ve daha sonra inşâ edilen “Lenin” adlı Sovyet buzkıranı ise 44.500 beygir gücündeydi. Bir başka Sovyet buzkıranı ise 75.000 beygir gücündeki “Arktika”ydı. Bu nükleer gemi Barents Denizinden yola çıkarak 7 günlük bir seyirden sonra 17 Ağustos 1977’de Kuzey Kutbuna vardı. Gemi bu seferi yapmak için 4 metreye varan buz tabakalarını aşmak zorunda kalmıştı.