Calder, Alexander
Br ‘ W
Calder’ırı 1930‘darı sonra yaptığı çok sayıda mobilden biri olan’Kırmızı Taçyapraklar (1942) çelik levha ve teller ile alüminyum levhalardan oluşur. 2,8 m boyundaki bu hareketli heykel, Calder’ın serbest dalgalanma hareketi canlandırdığı soyut, organik biçimlerin en güzel örneklerindendir. (Chicago Sanat Kulübü.)
York 1976). Heykelci Stirling Calder’ın oğlu olan Ale-xander Calder, Stevens Teknoloji Enstitüsü’nde makine mühendisliği öğrenimi görüp, sanata yönelerek, demir tellerden yaptığı heykel denemeleriyle (5irk, 1927, New York VVhitney müzesi) dikkati çekti. Piet Mondri-an’ı Paris’te çalıştığı yerde ziyaret ettikten (1930) ve ressam )oan Miro ile heykelci Jean Arp’la dostluk kurmasından sonra, serbestçe duran, mekanik olarak hareketli yapıl ardan heykel yaratmanın yollarını araştırmaya başladı. 1932’de tel heykeller yapımını bırakıp, genellikle metal ve çubuklardan oluşan, birbirlerine tellerle bağlanarak aralarında ince bir denge kurulmuş, rüzgârla hareket eden (Marcel Duchamp tarafından “mobil-ler” diye adlandırıldı) heykeller yapımına yöneldi. 1950 yıllarının sonunda, anıtsal büyük boy heykeller (stalbil-ler) yapıp, daha sonra stabil ve mobilleri birarada kullandı: Boyanmış ince metal levhaların bir araya getirilmesiyle yapılmış, yukarı doğru süzülen kemerler biçimindeki, yüzgece ve kuyruğa benzeyen, HenrilMatis-se’in renkli kâğıtları kesip desenler oluşturacak biçimde yapıştırarak elde ettiği bezemeleri akla getiren kümeler.
