çam

Çamgiller ailesinden yapraklarını dökmeyen kozalaklıKuzey yarıkürede ılıman bölgelerde yetişen (Bil. a P/-
nus), boyları 40 m’yi bulabilen çam cinsi üyelerinin iğne
biçiminde, yeşilin çeşitli tonlarında yaprakları uzun süre dökülmez. Bütün çam cinsi üyelerinin her yanı, reçine
salgılayan kanallarla doludur; çiçektozunun rüzgâr
aracılığıyla dağılmasıyla çoğalırlar: Çiçektozu öylesine
bol üretilir ki, sarı bir yağmura dönüşüp durgun sular üstünde
tabaka oluşturabilir. Tozaklamadan sonra, olgunlaşması
2-3 yıl süren dişi kozalaklar belirir. Ama türlerin
büyük bölümünün bu yolla, yani rüzgârın dağıttığı
çiçektozu aracılığıyla çoğalmasına karşılık, Akdeniz kıyısı
ülkelerinde yetişen fıstıkçamının (Pinus pinea), iri,
besin değeri yüksek tohumları (çamfıstığı ya da dolmafıstığı),
hayvanlar aracılığıyla taşınır. Çam cinsi üyeleri,
Kuzey yarıküredeki ılıman bölge ormanlarının başlıca
ağaçlarını oluşturur, dünyanın her yanında da yoğun biçimde
yetiştirilirler. Türler genellikle, kısa sürgünlerden
çıkan iğne-yaprak sayısına göre sınıflandırılır: İkiz yapraklı,
üç yapraklı, beş yapraklı çamlar. Sayıları 80 kadar
olan çam türlerinin başlıcaları arasında Avrupa’nın her
yanında, ülkemizde de özellikle Karadeniz Bölgesi’nde
yetişen sarıçam (Pinus silvestris), Akdeniz havzasının
batı kesiminde yaygın olan ve çok bol reçine veren yalı
çamı (Pinus maritima), Kuzey Amerika’da yetişen Weymouth
çamı (Pinus strobus), gene Kuzey Amerika’da
yetişen katrançamı (Pinus rigida), vb. sayılabilir.