Sözün özü , kendisi bir haksızlık ile  karşılaşmış  kişi  mağdurluğu ve mazlumluğuyla  canının yanmasına yangınına  sabretsin,  ilahi adalet ile alacağı ödülü  beklesin  ve mahşer  zamanı  hakkının alınacağını bilmeli, zihnini boş yere gereksizce yormasın umudunu yalnızca allaha bağlasın şekilde görünen üzenin üzüleceğini bilsin .

Can yakan zalim ise, özellikle buraya dikkat etmeli her gelecek yakın olduğu için yakında öleceğini, mazlumun âhının yerde kalmayacağını, başkasının canını yaktığı kadar canının da yanacağını bilsin zulümden vazgeçsin, Allah’ın huzuruna varacağı gündeki adaletin tecellisinden korksun..

Bu sözün bir hadis olduğuna dair herhangi bir bilgiye rastlayamadık. Ancak, bunun manası, çok değişik ayet ve hadislerde vardır. Kuvvetli bir ihtimalle, ilgili ayet ve hadislerden esinlenerek söylenmiş bir kelam-ı kibardır.

Aşağıda meali verilen ayet, bu konuda önemli bir derstir:

“Sen, o zalimlerin işlediklerinden, sakın Rabbinin habersiz olduğunu zannetme! O, sadece onları, dehşetinden gözlerinin donup kalacağı bir güne ertelemektedir.” (İbrahim, 14/42)