CELLAT; Aim. Scharfrichter, Henker (m), Fr. Bourreau (m), İng. Executioner. Ölüm cezâsına çarptırılanları öldürmekle görevli kimse. Târihi çok eski olup, Yunan, Yahûdî ve Romalılarda intikam alma esas olduğundan, buralarda raslanma- maktadır. Roma’da cellat sâdece köleleri öldürürdü. Çeşitli milletlerde çeşitli şekillerde uygulanan ölümleri yerine getirenler genellikle halk tarafından sevilmemiş ve nefretle karşılanmıştır. Fransa’da ihtilâlden önce îdâmlar halk huzû- runda, yüksek yerlerde gündüz yapılırdı. Yakarak, giyotinle, kılıçla uzuvlarını keserek, darağacı, çarmıh, sürükleme, kızgın demirle dilin delinmesi, tırnakların, uzuvların koparılması şeklinde vahşeti andıran usûllerle uygulanırdı. Çin’de kılıçla, Amerika’da ise 1888 yılından beri elektrikli sandalye ile yapılırdı. Günümüzde ise ölüm cezâları îdâm edilmek sûretiyle yerine getirilmektedir.
Darağacı ismi verilen üç ayaklı sehpânın ortasında sandalye üzerindeki mahkûmun boynuna ip geçirilmekte ve cellat tarafından ayağı altındaki sandalye çekilmektedir.
Böylece ölüm cezâsına çarptırılan kimse havada asılı kaldığından ölüm gerçekleşmektedir. Seferberlik ve harp zamanlarında askerî suçlardan dolayı verilen îdâm cezâları ise kurşuna dizilmek sûretiyle îfâ edilmektedir.