Clemens’ (VII)

Clemens’ (VII), asıl adı c e n o v a l i r o b e r t ,
Fransızca r o b e r t d e g e n ğ v e (d. 1342, Cenova
– ö. 16 Eylül 1394, Avignon, Provence),
Büyük Batı Bölünmesi (skhisma) döneminin
(1378-1417) ilk karşı-papası (1378-94).
1361’de Artois Kontluğu’nda Therouanne
piskoposu olarak göreve başladı. 1368’de
Felemenk topraklarındaki Cambrai’de başpiskopos,
1371’de kardinal oldu. Papalık
elçisi olarak gittiği Kuzey İtalya’da
(1376-78) Cesena kentini yağmaladı. Papalığa
karşı ayaklanan 4 bin kişiyi kılıçtan
geçirtti.
Pek sevilmeyen İtalyan kökenli Papa
VI. Urbanus’un seçilmesini geçersiz sayan
kardinallerin başında Clemens de yer alıyordu.
20 Eylül 1378’de Fondi’de karşı-papa
seçildi. O yılın sonunda, İngilizlerin desteklediği
Urbanus’a karşı Fransa Clemens’den
yana çıktı. Böylece Avrupa ülkeleri papalık
yetkisi konusunda ikiye bölündü. Doğu
Kilisesi de genellikle Clemens’i destekledi.
Clemens, Roma’da Sant’Angelo Şatosu’nu
işgal eden Fransız paralı askerlerinin yardir
mıyla Urbanus’u Vatikan’dan çıkarmayı
umuyordu. Nisan 1379’da Sant’Angelo’nun
düşmesinden sonra Napoli’ye çekildi. Orada
Kraliçe I. Giovanna, Clemens’in papalığım
tanıdı. Ama Napoli,halkı Urbanus’tan
yana olduğu için, Clemens kısa süre sonra
Avignon’a yerleşti.
Kilisede iki papanın hüküm sürmesi, hangisine
boyun eğeceğini şaşıran bölgelerde
büyük karışıklıklara yol açtı. Fransa ve
İngiltere arasında bu konuda ortaya çıkan
uyuşmazlık Yüzyıl Savaşları’nın (1337-1453)
uzamasına neden oldu. Fransa İtalya’nın iç
politikasına karışabilme olanağını buldu.
Fransa kralı V. Charles Clemens’i yasal
papa olarak tanımakla kalmadı, ölümünde
onu “kilisenin gerçek önderi” ilan etti.