Cohımbanus

Cohımbanus, a z îz (d. y. 543, Leinster,
İrlanda – ö. 23 Kasım 615, Bobbio, İtalya;
yortu günü, 21 Kasım), Kelt Kilisesinin en
önemli misyonerlerinden. Kara Avrupa’sında
manastırlarda ve manastır dışında ruhani
yaşam biçimini yeniden canlandırmıştır.
Down Kontluğu’ndaki Bangor Manastın
’nda öğrenim gören Columbanus, Aziz
Attala, Aziz Gali ve Aziz Columbanus
(Genç) gibi 12 keşişle birlikte y. 590’da
İrlanda’dan aynldı. Önce Annegray’de
Vosges Dağlannda, sonra da Galya’aa yerleşecek
yer buldu. Kendisini izlemeye gelen
keşişler için Luxovium ve Fortaines manastırlannı
kurdu.
Burgonya sarayında ve yerli din adamlan
arasında gözlediği yozlaşmaya karşı sert
çıkışlarda bulunduğu için tepki toplayan
Columbanus, 603’te Fransız piskoposlardan
oluşan bir kilise sinodu önünde sorguya
çekildi ve Paskalya Yortusu’nu Kelt geleneklerine
göre kutlamakla itham edildi.
Bunun üzerine Papa I. Gregorius’tan yardım
istedi. Bu arada Kral II. Theodorich’in
sarayında Columbanus’un aleyhinde bir
komplo hazırlanmıştı. Luxovium’daki manastırdan
zorla çıkarıldıktan sonra 610,tia,
Gali ve öteki keşişlerle birlikte İsviçre’ye
103 Columbia Buz Alanı
geçti ve orada putperest Alamanlara Hıristiyanlığı
yaymaya çalıştı. Buradan da aynlmaya
zorlamnca İtalya’ya giderek Bobbio
Manastın’nı kurdu (y. 612-14). Orada yaygın
bir nüfuz kazandı.
Columbanus’un ürünleri arasında şiirler,
mektuplar, vaazlar, bir manastır yönergesi
ve bir pişmanlık duası bulunmaktadır. Yazılanndan,
onun Latin ve Yunan klasiklerini
yakından tanıyan, kültürlü bir kişi olduğu
anlaşılmaktadır.