Cotte, Robert de

Cotte, Robert de, c o s t e olarak da yazılır
(d. 1656, Paris – ö. 14 Temmuz 1735, Passy,
Fransa), günümüzde Rokoko konut mimarlığının
en ilginç örnekleri kabul edilen
yapılar gerçekleştirmiş mimar.
Mimar Juleş Hardouin-Mansart’ın öğrencisi,
sonra da yardımcısı oldu, 1683 dolaylarında
da kız kardeşiyle evlendi. 1708’de Mansart’ın
ölümünden sonra, onun yerine kraliyet
mimarlığına getirildi. Mansart’ın son
dönem başyapıtlarından ikisi olan Hötel des
Invalides’in şapeli ile Versailles Şapeli’ni
tamamladı,
De Cotte’urt ilk bağımsız çalışması Hötel
de Lude idi (1710). Bunu, birçoğu bugün
yıkılmış olan sayısız özel konut yapısı izledi.
Bunlar arasında Hötel des Mousquetaires,
Hötel du Maine ve bugün SSCB Büyükelçilik
Binası olarak kullanılan Hötel d’Estrees
(1713) izledi.
De Cotte’un günümüzde ayakta kalan
yapılarının en önemlisi, 1728’de başlanan
Strasbourg’daki piskopusluk sarayıdır
(Palais de Rohan). Sarayın tipik 17. yüzyıl
özellikleri taşıyan planı,, uzunlamasına eksenli
bir yapıdan ve bunu keserek avlı\ ile
bahçeyi -birleştiren bir giriş bölümünden
oluşur. De Cotte böylece uzunlamasına
hareketi kısıtlayarak daha zengin bir iç
mekân yaratırken, ön cephedeki zarif simetriyi
de korumuştur. Bu nedenle cephe,
iç mekânın düzenini tam olarak yansıtmamakta,
daha çok dekoratif bir kabuk olarak
kalmaktadır, Yapı, Rokoko üslubundaki
sarayların ve noble simpliciti (soylu basitlik)
kavramının çarpıcı bir örneğidir.
De Cotte birçok yabancı ülkeden de
siparişler almış, Brühl, Frankfurt am Main
ve Bonn kentlerinde saraylar ve şatolar;
Torino’da-bir kraliyet av köşkü yapmıştır