CUMA GÜNÜ VE NAMAZI

Allah Teâlâ evvelâ Hz. Peygamber’in ashabının gönüllerine bu mevzuda büyük bilgiyi ilhâm etti ve O, Medine’ye gelmeden, sahâbe orada cumayı kıldı. Sonra da Cebrail Hz. Peygamber’e getirdiği bir aynanın üzerindeki siyah noktadan maksadın cuma olduğunu bildirerek bu bilgiyi ona nakleyledi. Cuma gününün seçilmesine sebeb teşkil eden ilim ve sırrın hülâsası şudur: İbâdetin yapılması için uygun vakit Allah’ın kullarına yaklaştığı, dualarının kabul olunduğu vakittir. Böyle bir vakitte yapılan ibâdetin kabülü daha ziyâde muhtemeldir, bu ibâdet kalbe daha çok tesir eder ve birçok ibâdetin hâsıl edeceği faydalan meydana getirir. Allah Teâlâ’nm haftada bir gelen öyle bir vakti vardır ki, onda kullanna yaklaşır, el-kesîb cennetinde kullan için tecelli eyler; işte bu vakit olması en çok muhtemel olan gün cumadır; çünkü cuma günü büyük hâdiseler vücuda gelmiştir…»(8) Bu mülâhaza ve maârife şunlan da ilâve etmek mümkündür: Allah Teâlâ müslümanlann kardeş olduğunu ilân etmiş (9) bu kardeşliğin pekişmesi, bütün insanlığın sulh, selâmet ve saâdetine ma’tûf güzel meyvalar verebilmesi için çeşitli vesileler hazırlamıştır. Selâmlaşmak, aksırana duâ etmek, herkese tatlı söz ve güler yüzle davranmak, elden gelen maddi, manevî yardımı esirgememek, hastalan ziyâret etmek, komşulan görüp gözetmek, el sıkışmak, mü’min ölüleri için namaz kılıp duâ etmek, ölü sahiplerine tâziyede bulunmak… bu vesile ve tedbirler arasında hatırlanabilir. Bayram namazlan, arefe toplantısı gibi seyrek toplantılar yanında daha sık tekerrür eden cuma toplantısı mü’minlerin kardeşliğini, birlik ve beraberlik ruhunu pekiştirip besleyen bir tedbirdir. Ferdin ruh ve ahlâk terbiyesi, imamn kuvvetlenmesi, ibâdetin daha canlı, daha müessir ve heyecanlı bir şekilde ifası üzerinde cemâat halinde ibâdetin tesiri ilmin teyid eylediği bir gerçektir.