Daviid, Felicien-Cesar

(d. 13 Nisan 1810,
Cadenet – ö. 29 Ağustos 1876, Saint-Germain-
en-Laye, Fransa), yapıtlarıyla müzikte
Fransız Romantizminin önemli niteliklerinden
biri olan Doğu egzotizmine yönelişi
başlatan besteci.
1829’da Aix-en-Provence’taki Saint-Sauveur
Katedrali’nin müzik yönetmenliğini
yaptı. 1830’da Paris Konservatuvarinda öğrenim
gördü. Ertesi yıl aralarına katıldığı
Saint-Simoncuların başta gelen sanatçısı oldu
ve törenleri için ezgiler besteledi. 1833-
35 arasında Ortadoğu’da bu topluluğun
öğretilerini yaymak için dolaştı.
David’in geç dönem bestelerinde Kudüs,
Kahire ve Suriye’de dinlediği müziğin etkileri
görülür. 1844’te “senfonik od” diye
tanımladığı Le Deserfi (Çöl) besteledi.
Operaya çok yakın bir oratoryoya benzeyen,
Arap melodileriyle örülmüş, zengin
çağrışımlar yapan bu yapıt büyük başarı
kazandı. David’in beş operasından biri olan
Lalla Roukh (1862) 40 yıl boyunca çok
sevilen bir sahne yapıtı oldu. Ayrıca çeşitli
senfonik odlar, şarkılar ve oda müziği parçaları
da besteledi. Berlioz ve Saint-Saens’ın
çok değer verdikleri müziği, Bizet’nin Cemile,
Delibes’in Lakme, Verdi’nin Alda gibi
Romantik dönem operalarında görülen Doğu’ya
yönelişin ilk örneğini oluşturmuştur