define

toprağın altında saklanmış olarak
bulunan ve sahibi çıkmayan madeni para,
külçe, altın ya da gümüş eşya gibi değerli
nesneler.
Uluslararası hukukun kurucusu Hugo
Grotius’a göre, tahtın bütün toprakların asıl
sahibi olarak görüldüğü feodal dönemde
Avrupa ülkelerinin çoğunda geçerli olan,
definelere hükümdarların sahip çıkması biçimindeki
gelenek zaman içinde genel ve
evrensel bir hak biçimini almıştır. Günümüzde
bile İngiltere ve İskoçya’da defineler
hükümdara ait olarak kabul edilir; hükümdar
bu hakkı isterse bir ayrıcalık biçiminde
başkasına devredebilir. Toprağın altında
değerli bir eşya bulunduğunda, bunun daha
önce bir sahibinin olduğu varsayılır; söz
konusu sahibin ortaya çıkmaması durumunda
eşya bulan kişiye değil, tahta ait ya da Y bir en küçük rasyonel öğeye sahip
olacak biçimde yapılırsa, bu durumda bir
rasyonel sayıya karşılık gelir. Ama, X’in bir
en büyük rasyonel öğesi ve Y nin de bir en
küçük rasyonel öğesi bulunursa, bu kez
kesim bir irrasyonel sayıya karşılık gelir.
Örneğin eğer X y 22/7’ye eşit ya da bundan
daha küçük tüm gerçek x sayılarının kümesi
ve Y, 22/7’den daha büyük tüm gerçek y
sayılarının kümesi ise, bu durumda X’\n en
büyük elemanı 22/7 rasyonel sayısıdır. Ama
X , x2^2 koşulunu sağlayan tüm gerçek
sayıların kümesi ve Y, y2^ 2 koşulunu
sağlayan tüm gerçek sayılar kümesi ise, X’in
en büyük rasyonel öğesi ve Y’nin de en
küçük rasyonel öğesi bulunamaz ve bu
kesim bir irrasyonel sayı olan VTyi tanımlar