delirium

hastanın çevresini doğru olarak
kavramasına engel olacak düzeyde yönelim
bozukluğu ve düşünce bulanıklığıyla beliren
zihinsel bozukluk. Deliriumda hasta sürekli
olarak husursuz ve uyuşuktur, var olmayan
tehlikelerden korkar, varsanılara kapılarak
ürkütücü hayvanlar gördüğünü ya da içinde
bulunduğu binanın yandığını düşünür.
Delirium genellikle bazı zehirlenmelerden
ya da yüksek ateş, kalp yetmezliği, başa sert
bir cisimle vurulması gibi beyni örseleyebilecek
fiziksel etkenlerden kaynaklanır. Yatıştırıcıların,
özellikle bromürlerin aşırı miktarda
alınması ve barbitürat bağımlılarında
ilacın birdenbire kesilmesi de çoğu kez
deliriuma yol açar. Alkol bağımlılarında
görülen ve tipik belirtisi titreme olduğu için
titremeli delirium anlamındaki “delirium
tremens” adıyla bilinen alkol deliriumu,
yalnız aşırı alkol kullanımından değil, buna
eşlik eden bitkinlik, kötü beslenme ve su
kaybından da kaynaklanır; deliriumun ortaya
çıkmasından hemen önce, hasta genellikle
kusmaktan ve huzursuzluktan bitkin
düşer.
Hastayı huzursuz edecek çevre değişiklikleri
de deliriumun başlamasını kolaylaştırır.
Örneğin, deliriumun eşiğindeki bir hastanın
evden hastaneye götürülmesi sakıncalı olabileceğinden,
genellikle aile bireylerinin de
hastaya eşlik etmesi istenir.
Delirium, genellikle fiziksel nedenin ortadan
kalkmasından kısa bir süre sonra ken, daha büyük türlerde bir ya da iki yıl
geçmesi gerekir. Yavrunun oluşması için
genellikle erişkinin bütün sitoplazması kullanıldığından,
üreme sonrasında normal
olarak erişkinin yaşamı da sona erer.