DİKTAFON

D İK TA FO N ; Alm. Diktaphon (n), Diktiermaschine
(f), Fr. Dictaphone (m), İng. Dictaphone.
Herhangi bir sesi, konuşmayı kaydederek, istenildiği
zaman tekrar eden makina. Diktafonlar
esas olarak fonografın gelişmiş bir şeklidir. Makinaya
konuşanın sesi bir mikrofon vâsıtasıyle kaydedici
kısma iletir. Bu kısım elektrik akımı olarak
aldığı titreşimleri plak, bant, şerit veya tel gibi bir
cisme kaydeder. Kaydedilen sesin dinlenmesinde
ise bu işlemin tersi olur. Kaydedici kısım piak veya
bant üzerinden geçince titreşir. Yine elektrik
akımı olarak iletilen titreşim sese çevrilerek aktarılır.
Diktafonların önemli bir özelliği de; bir keredinlenilen kısmın tekrar dinlenilebilmesi, hızı ve
durdurulabilmesinin arzuya bağlı olmasıdır.
Thomas Edison 1877’de ilk insan sesini kaydetmiştir.
Alexander Graham Bell, % 50 an mumu
ve % 50 parafin kullanarak elde ettiği malzemeye
kayıt yaparak cihazı geliştirmiştir. 1886’da Tainter
Graphophone ses kayıt ve çoğaltma cihazının patentini
almıştır. Diktafon olarak îmâl edilen makinalarsa
2 0 . yüzyılın başında yapılmaya başlanmıştır.
Bunlar kolla çalıştırılmakta ve şekil olarak
dikiş makinalarma benzemekteydiler. 1936’dâ yapılan
ilk elektrikli diktafondan sonra mâkinâ büyük
gelişmeler göstermiştir.
İş hayâtının hızlı akışı içerisinde bâzı emirlerin,
mesajların dikte ettirilmesi sebebiyle diktafon
bu alanda idârecileri oyalamadığından büyük bir
kolaylık getirmiştir. İş sâhibinin veya idârecinin
makinaya okudukları, sekreter tarafından dinlenilerek
yazılır. Diktafonlar telefona bağlanarak
karşı tarafın konuşmasını veya konferanslardaki
konuşmaları kaydetmek için de kullanılabilirler.
Ancak günümüzde diktafonların yerini teyp cihazları
almıştır.