DOLANIM

DOLANIM i. (dolanmak’tan dolan-ı-m). Mat. Bir vektörün bir eğri boyunca dolanı¬mı, bir V vektörler alanında incelenen eğ¬rinin ds gibi çeşitli elemanlarının uzunlu¬ğu sıfıra yaklaştığı zaman, bu elemanların
V.ds temel skaler çarpımları toplamının li¬miti olarak tanımlanan cebirsel nicelik. Bk.
ANSİKL.
— ANSİKL. Mat. Büyüklüğü ve doğrultusu değişmeyen bir vektörün uygulama noktası verilen ikinci bir vektörü çiziyorsa, bu vek¬törün dolanımı iki vektörün skaler çarpı¬mıdır. Bir vektörel alanda, bir d doğrultu¬sunda ve P noktasındaki dolanım elemanı, alanın bu noktadaki vektörüyle d doğrultu¬sundaki sonsuz küçük bir vektörün skaler çarpımına eşittir. Bir eğri boyunca dola¬nım, bu eğrinin, dolanım elemanı üzerin¬de alman eğrisel integralidir. Bu tanım¬la, kuvvet vektörünün dolanımından başka bir şey olmayan bir kuvvet işinin tanımı a-rasındaki benzerlik açıkça görülebilir. New¬ton alanında, alan vektörünün dolanımı iz¬lenen yola değil, yalnız çıkış ve varış nok¬talarına bağlıdır ve bu iki nokta arasındaki potansiyel farkına eşittir, (LM)