EBU UBEYDE

EBU UBEYDE (asıl adı Amir), sağlıklarında
kendilerine cennet vaat edilmiş olan
on kişiden (Aşere-i mübeşşere) ve Hz. Peygamber’in
dostlarından biri (doğ. 580-Amvas
639). İlk müslümanlar arasında yer aldı.
Habeşistan ve Medine’ye göç edenler içindeydi.
Hz. Muhammed’in yanında bütün
savaşlara katıldı. Bedir savaşında babası
Abdullah bin Cerrah’ı öldürmekten çekinmedi.
Uhud gününde Hz. Peygamber’e siper,
oldu. Bu savaşlardaki fedakârlıklarından
dolayı Peygamberce kendisine Eminülümme
(ümmetin emini) unvanı verildi. Necranlıları
müslüman yapmak amacıyle oraya
gitti. Ebubekir’in halife olmasında Ömer’e
yardımcı oldu. Ebubekir ve Ömer
devrindeki Suriye seferlerinde kumandanlık
yaptı, sonraları Halid bin Velid’in kumandasında
önemli başarılar kazandı. Şam, Humus,
Antakya ve Haleb’in alınmasında yararlıkları
görüldü. Yiğitliği ve fedakârlığı
ile tanındı