EDİNİM

EDİNİM i. (edinmek*ten ed-i-n-i-m). Yeni.
Sahip olma. Esk. iktisap.
—  İktisap.
— Leng. Üretici gramerde, varlıkları dolaylı
yoldan anlaşılabilen dil istidatları veya
bilgileri bütünü; bu bütün, dili konuşan
kimseler tarafından kullanılır ve dile hâkim
olmayı sağlar. (Edinim, kullanımdan farklıdır:
cümleleri söylediklerinde ve / veya duyduklarında
[anladıkları], özel durum veya
metinlerde bu bilgileri kullanırlar.)
—  Leng. Edinim ile kullanım0 arasındaki
fark Saussure’ün dil («güç halinde
her beyinde bulunan gramer sistemi») ile
söz arasında gözettiği farka benzer. Kullanım,
yalnız edinimin görevi değil, ayrıca
çok sayıda başka etkenlerin de (bellek, dikkat,
çeşitli yanlışlıklar v.b.) görevidir ve
kullanımın incelenmesi ediniminkini de öngörür;
kullanım, edinime gözlem verilerini
(corpus) sağlar. Edinim incelemesi (gramer)
kullanım verilerinin basit bir sınıflamasıyle