Eğitim

Almanya’nın eğitim sistemi, ekonomik başarıla- (Solda) Bavyera Alpleri’nde yer alan, yapımına 1869’da başlanan Neuschvvanstein kalesi Alman bestecisi Richard VVagner’in üç operasına (Lohengrin, Parsifal ve Tannhâuser), esin kaynağı olmuştur. 5chwarzwald ya da Karaorman, Almanya’nın güneyindeki kesimlerde uzanan bir dağ sırasıdır. ALMANYA 281 Frankfurt am Main’ın tarihsel Römerberg (Römer) meydanındaki (resmin ortasında) sivri çatılı eski evlerinin arkasında, kentin finans merkezindeki modern yapılar yükselir. Bir Roma ordugâhının yerine kurulmuş olan Frankfurt, Ortaçağ’da özerk bir imparatorluk kenti olmuş, Kutsal Roma imparatorları 1562\den başlayarak kentte taç giymişlerdir. Kırmızımsı renkli kuleli yapı (resmin sağında) Sankt Peter kilisesidir, 1848 devrimi sırasında Frankfurt Parlamentosu bu kilisede toplanmıştır. rında ve toplumsal düzenin istikrarlılığında belirleyici olmuştur. Birleşmeden önce yapılan antlaşma uyarınca, eski Doğu Almanya, kendi eğitim sistemini “Bati’nın modeline uyarlamayı kabul etmiştir. Batı Alman eğitiminin büyük bölümü üç yollu bir şema izler: 4 yıllık (6- 10 yaş arası) bir zorunlu ilkokuldan sonra, öğrenciler üç gruba ayrılır. Birinci yoldan gidenler, 9 yıl boyunca Gymnasium’da (akademik eğitim veren lise) üniversiteye hazırlık eğtimi görürler; bu eğitim bir Abitur’la (Türkiye’deki eski olgunluk sınavına benzetilebilir) sona erer; bu sınavı verenler, harç ödemeden üniversiteye gitme hakkı kazanırlar. İkinci gruptaki öğrenciler altı yıla kadar süren genel bir orta öğretim (Realschule) görürler; akademik ve teknik öğretimin bir karışımını alırlar. Yetenekleri ve derslerde elde ettikleri sonuçlar elverirse Realschule’yi bitirenierGymnasium’ayada üniversiteye geçebilirler. Üçüncü yoldan gidenlerse beş ya da altı yıl genel bir okulda (Hauptschule) okurlar; bundan sonra da üç-dört yıl hem meslek eğitimi görüp, hem çalışabilirler. Bu gruptakiler, tam işgünü çalışmaya 18-19 yaşlarında başlarlar. Her üç yolda da, ilk iki yıl yönlendirme dönemi sayı­ lır; biryoldan ötekine geçmek olanaklıdır. Genel olarak Alman öğrencilerin çoğu Realschule’yi ya da Gymansium’u bitirirler. XIX. yy’da Alman üniversiteleri ders programları­ nın bilimdeki ilerlemeye ayak uydurabilmesinin öncü­ lüğünü yapmış, öğretim ile araştırmanın başarılı ve becerikli bir bileşimini yaratarak yeni bir dünya standardı oluşturmuşlardır. En eski Alman üniversitesi olan Heidelberg Üniversitesi,1386’da kurulmuştur. Öteki ünlü üniversiteler arasında Freiburg (1457), Münih (1472), Thübingen (1477), Marburg (1527) ve Göttingen (1737) üniversiteleri sayılabilir. Eski Doğu Almanya’nın karşı karşıya bulunduğu en önemli sorunlardan birisi, eski komünist eğitim sisteminden Batı modeline geçmektir. Eski Doğu Almanya’daki öğretmenlerin, üniversite profesörlerinin ve okul yöneticilerinin çoğu Komünist Partisi üyesi olduklarından, bakanlık hizmetine alınmışlar ve çoğu istifa etmiş ya da erken emekli olmuştur.