EKELÖF (Gunnar)

EKELÖF (Gunnar), isveçli şair (.1907-
Sigtuna 1968U. Doğu dilleri üzerinde çalıştıktan
sonra ilk şiir derlemesi Sent Po Jorden’i
(Yeryüzünde Geç Vakit) yayımladı
[1932]. Geniş bir kültürü vardır. Rimbaud’-
yu, A. Breton’u, Hölderlin’i ve isveçli romantikleri
olduğu kadar arap şairlerini de
iyi tanıyan Ekelöf, fransız gerçeküstücülerine
yakındır, fakat onların izleyicisi olduğunu
reddeder. Dedikation (ithaf) [1034],
Farjesang (Irmak Salcısının Şarkısı) [1941],
Non Serviam (Hizmet Etmeyeceğim) [1945],
Om Hösten (Güz) [195İ] ve Strountes (Saçma
Sapan) [1955] adlı şiir kitaplarıyle, ün
yapan Ekelöfün şiiri, aklın, idrâk, düş
ve müzik sınırlarındaki sürekli bir araştırmasıdır.
Ekelöf İsveç şiirini derin bir şekilde
etkilemiştir. 1959’la 1966 arasında yayımlamış
olduğu son denemeleri Doğu sanatına
ve filozoflarına hayranlığının yarattığı
mistik bir ilhamı ortaya koyar: Mölna
Ağıtı (1960),- Otocac’da bir Gece (1961),
Prens Emgion’un Divanı (1965), Fatumeh
Destanı (1966). [