EL-M U Â Fl BİN İM RAN

Büyük bir
hadîs âlimi. Künyesi, Ebû Mes’ûd’dur.
Doğum tarihi bilinmemektedir. 185 (m.
801) tarihinde vefât etti. Hadis öğrenmek
için uzak memleketlere yolculuk yaptı.
Âlimlerin yanından ayrılmadı. Süfyân-ı
Sevrî’nin yamnda kaldı. Ondan ilim aldı.
Onun terbiyesinde yetişti. Sünnetler, zühd,
edeb ve fitneler mevzuunda eserler yazdı.
Bunların çoğunu, Süfyân hazretlerinden
öğrendiği bilgiler teşkîl eder. Süfyân-ı
Sevri, îbn-i Ebî Zi’b, Mâlik, Yûnus bin
Cüreyc, Abd-ül-Humeyd bin Ca’fer gibi
büyük âlimlerden (r. anhüm) hadîs-i şerif
öğrenmiştir. Ondan da Mûsâ bin A’yun,
Abdullah bin Mübârek, Bakıyye bin Velîd
ve zamanındaki bütün Musul âlimleri,
Bağdat’da Bişr bin Hâris, Muhammed bin
Ca’fer gibi âlimler (r.a.) hadîs-i şerif rivâyet
etmişlerdi. Rivâyet ettiği hadîs-i şerifler
Buhârî ve Müslim’de yer alır.
Hakkında âlimlerin söyledikleri:
îbrâhim bin Abdullah el-Hirevî: “Muâfi
bin îmrân, dünyâda gözü olmayan, fazilet
sâhibi, cömert, asil ve akılh bir zâttır”.
Muhammed bin Sa’d: “Hadîs ilminde
sika (güvenilir), seçkin bir zât olup, Sünneti
seniyye’ye çok bağlı idi”.
Ebül Hâris: “Musul’da akrabâsımn ileri
gelenleri arasında yer alıyordu.” dediler.
Süfyân-ı Sevri: “Senin şahsın da ismin
gibi. Seninle insan rahatlıyor ve iyi oluyor”
Muâfi’nin ismi geçince, “O, âlimlerin
yâkûtudur” derdi.
Bişr “O, hadîs-i şerif ve İlmî mes’eleler
ezberler, üzüntü ve sevinç zamanlarında
da değişmez, ayni hâlini muhâfaza ederdi.’
Bir Menkıbesi:
Cüneyd-i Bağdâdî hazretleri anlatı­
yor: Sirrî-yi Sekati’den duydum. Buyurdu
ki: “Bişr bin Hâris denen bir zât, Cuma
günü gelip mescide girmişti. Kapıcılar onu
dilenci zannederek, içeri almadılar. Kovdular.
Bunun üzerine Bişr bin Hâris, kenarda,
bir kubbenin altında oturup ağlamaya baş­
ladı. Bu sırada yamna Muâfi bin îmrân
geldi. “Sana ne oldu da ağlıyorsun” dedi.
“Mescide girecektim. Kapıcılar beni içeri
almadılar” deyince, “Üzüldün, değil mi?”
dedi. O da “Evet” diye cevap verdi. Muâfi
bin îmrân, “Kalk, berâber mescide girelim”
deyince, o zât “Gitmem artık” dedi. O
zaman Muâfi bin îmrân hazretleri, o zâta
“Süfyân-ı Sevri’den (r.a.) duydum: Mü’min,
her taraftan ona belâ ve musibet gelinceye
kadar, îmânın hakîkatına eremez’
huyurdu, dedi.
• Rivâyet ettiği hadîs-i şerifler:
F.viâî’Hen o da Katâde bin Enes’ter