ELDİVEN

ELDİVEN; Alm. Handschuh (-e pl) (m) Fr. Les
gants (m.pl.), İng. Gloves. Elleri soğuktan, sıcaktan,
zararlı şeylerden korumak için veya başka
maksatlarla giyilen deri, kumaş, örgü ve süngerden
yapılan el giyeceği, ellik.
Eldivenin kaynağının İran olduğu söylenir.
Yedinci yüzyılda eldiven, lüks eşyalar arasına girmiş,
bilhassa imparatorların kullandığı inci ile işlenmiş,
mücevherlerle süslenmiş olanları dikkat
çekmiştir. Yalnız bunlar baş parmağı ayrı, dört
parmağı aynı yere sokulan eldiven şeklindeydiler.
Ayrı parmaklı eldivenler ise, 12. yüzyılda yaygınlaşmıştı.
Bunlarda umumiyetle işleme hâkim
olup, kimisi kürklü, kimisi ipekli işlenmiştir. Yaptıkları
işlere göre bâzı insanlar köpek ve geyik
derisinden eldiven, soylu kişiler ise ipek ve kadife
eldiven kullanmışlardır. On altıncı yüzyılda ise
ipek, sırma, gümüş işlemeli, parmaktaki yüzükleri
tfelli edecek şekilde delikli olanlar moda olmuştur.
Türklerin bulunduğu yörelerin soğuk olması
sebebiyle eldiven, onlar tarafından, çok eski zamanlardan
beri kullanılmaktaydı. Kuzu postu ve
yün örgü olarak yapılanların pekçok çeşidi vardı.
Renkli renkli, işlemeli olanları, kabarık tüylüleri
günümüzde bilhassa, Doğu Anadolu köy ve kasabalarında
çok kullanılmaktadır. Anadolu köylüleri
eldivene “elcik, ellik, eleçek, elçimek” adlarını
da verirlerdi.
Eldiven soğuktan korunmanın yanında, boksta,
ev ve endüstri işlerinde çok kullanılmaktadır.Boks müsâbaka ve idmanlarında kullanılan eldivenler
başka başkadır. Cerrâhîde kullanılanlar
ameliyat ve diğer tıbbî işlerde kullanılır. Ayrıca ev
hanımları tarafından günlük işlerde kullanılanları
da vardır.
Eldivenler; yün, ipek, naylon, deri ve kauçuktan
yapılır. Deriler; kuzu, oğlak, koyun derileri
veya güderileştirilmiş alageyik, köpek ile dağ keçisi
derileridir.