EMÎR BUHARI

EMÎR BUHARI (Seyit Ahmed bin Muhammed
el-Hüseynî el-Buharî), İstanbul’un
ünlü velilerinden (Buhara 1443 [?1 – İstanbul
1516), Soyu Hüseyin’den geldiğinden
seyit sayılır, önceleri Hâce Ubeydullah
Ahrâri Semerkandî’ye bağlandı, sonra Şeyh
Abdullahı Ilâhi’nin dervişi oldu. Şeyhiyle
birlikte Simav’a yerleşti. Bir süre sonra hac
için Mekke’ye gitti. Mekke’de kaldığı zaman
içinde kendini tamamen ibadete verdi.
Sonra yine Simav’a döndü. Şeyh ilâhî’-
nin müsaadesiyle İstanbul’a giderek Şeyh
Vefazade vaziyesine girdi. Bilgisi, terbiyesi,
züht ve takvası ile çok geçmeden
üne erişti. Bayezid II, Fatih camii yakınlarında
kendisi için bir tekke yaptırdı. Burada,
nakşibendî erkânına göre halkı irşada
başladı. Her şeyden elini ayağını çekmiş
olmasına, haktan kaçınmasına rağmen
İstanbullular kendisine gönülden bağlandılar,
tekkesi dolup taştı, ölünce Fatih’teki
tekkenin haziresine gömüldü ve burası sayılı
ziyaret yerlerinden biri oldu. Yerine,
damadı Mahmud Efendi geçti. Tekkelerin
kapatılmasına kadar burada nakşibendî usulüne
göre zikir ve, âyinler yapıldı. Tekkede
bir mescit ve 16 hücre vardı. Mescidin
minberini sadrazam Bayram Paşa (XVII.
yüzyıl) koydurtmuştu. Tekkenin mektebini
de kazasker Kızıl Abdurrahman efendi yaptırdı.
İstanbul’da Emîr Buharî adını taşıyan
iki nakşibendî tekkesi daha vardı. Bunlardan
biri Edirnekapı dışında, diğeri Ayvansaray’dadır.