ENTHYMEMA

ENTHYMEMA i. (yun. en, içinde ve thymos,
zihin’den). Mant. öncüllerinden birinin örtük
olduğu tasım.
— Aristoteles, enthymema’dan, belâgat
sanatında olduğu gibi, ihtimale dayanan
öncüller üzerine kurulmuş ve ispatlamaktan
çok inandırma (kandırma) amacına
yönelmiş bir tasımı anlıyordu («söylevci
tasımı»). Daha sonraları enthymema, öncüllerden
birinin açıkça belirtilmediği eksik anlatımlı
(örtük) tasım anlamına gelmeğe
. başladı, örnek: «Cesaret, bir erdem olarak,
övgüye değer»; burada doğruluğu hemen
kabul edilen şu öncül, örtüktür: «erdem
övgüye değer»,