ENVANTER

ENVANTER i. (fr. inventaire). Borç ve alacakları
meydana getiren unsurların sayım ve
dökümünü yapma işlemi; bu işlemle ortaya
çıkan durum: Ticarî envanter., Yıl sonu
envanteri.
— ikt. Envanter metodu, millî .serveti hesaplamada
uygulanan iki sistemden biri. (Bu
usul, götürü tahmin ilkesi üstüne kuruludur;
ancak ihtirazî kayıtla, millî servetin
zaman içindeki gelişmesini takip etmek için
kullanılır.)
— Muhas. Belirli bir anda, bir işletmenin
sahip olduğu malların, hakların ve borç tutarlarının
tahminî ve ayrıntılı, durumunu
belirleme işlemi. (Envanterin düzenlenmesi,
tüccarlar için kanunî bir yükümdür. Tüccar
aynı zamanda, her yıl firmasının bütün
aktif ve pasif unsurlarının bir envanterini
yaparak bilançosunu, kâr ve zarar hesabını
çıkarabilmek için bütün hesaplarını durdurmak
zorundadır). |¡ Envanter bilançosu, yıl
sonunda ana hesaplara gereken düzeltmeler
eklendikten sonra bilançonun ve işletme
hesabının düzenlenmesine yarayan bilanço., |j
Döner envanter, muhasebe dışı envanterin
hesap düzeni, (işletme dönemi süresince bu
envanterin parçalara bölünmesini sağlar.) ]j
Muhasebe dışı envanter, bir işletme devresi
sonunda, stokta fiilen mevcut malların mik-,
tarım tespite ve bunların değerini maliyet fiyatlarıyle,
eğer maliyet fiyatları günün rayicinden
yüksekse, piyasa fiyatlarıyle tespite
yarıdan işlem. jj Muhasebe için envanter,
defteri kebir kayıtları bilançosu sonuciı
ortaya çıkan envanter. |j Sürekli muhasebe envanteri, işletme ¿öneminde, her an stokun
gerek miktar ve gerekse değer açısından bilinmesini
mümkün kılan hesap düzeni,