ENVERÎ (Sadullah)

ENVERÎ (Sadullah), türk tarihçisi (doğ.
1735 – öl. 1794). Ailesi trabzonludur, gençliğinde
İstanbul’a geldi, muhtelif memuriyetleri
yanında ilk defa,1769’da vakanüvisliğe
getirildi. Osmanli-Rus savaşı sırasında,
orduya katıldı, sadrazamın dikkatini çekerek
sırasıyle teşrifatçılığa (1771), vekâleten
ikinci tezkireciliğe (1772) ve cebeciler kâtipliğine
(1774) tayin edildi. Savaş bitince İstanbul’a
dönen Enverî Efendi aynı yıl ayrıldığı
vakanüvisliğe, iki yıl sonra tekrar getirildi.
1782’de mevkufatçı ve 1783’te de büyük
tezkireci tayin edildi. Fakat son tayininde
iki vazifeyi birden yürütemeyeceği.
düşüncesiyle vakanüvisükten alındı, 1785
yılında büyük tezkirecilikten de azledilerek
Anadolu muhasebeciliğine getirildi, iki yıl
sonra, 1787’de, üçüncü defa olarak vakanüvisliğe
tayın edildi. Bu arada tekrar büyük
tezkirecilikle görevlendirildi, fakat 1789 yılında,
Selim IlI’ün, vakanüvisliği Vasıf Efendiye
vermek istemesi yüzünden azledildi.
Sonraları sırayle süvari mukabeleciliğine,
çavuşbaşılığa tayin edildi. Ziştovi antlaşması
hükümlerinin uygulanmasını denetlemek
üzere Belgrad’da Vasıf Efendi’nin yerine getirildi.
1791’de dördüncü defa vakariüvis oldu;
bu arada yine Anadolu muhasebeciliğine
tayin edildi.
Enverî Efendi, Târih-i Enverî denilen ve
1769-1775 yıllartnm siyasî ve askerî olaylarını
anlatan bir Vakayiname bıraktı. Bu
yazma eserden Vasıf Efendi ve Cevdet
Paşa yararlanmışlardır