EPİFİT sıf. ve i. (yun. epi, üst ve phyton,
bitki’den fr. ‘ epiphyte). Bot. Başka bir bitkiye
tutunmuş, fakat asalak olmayan bitkiler
için kullanılır: Birçok orkide türü epifittir.
— Epifit bitkiler (eğreltiotları, or- H
kidegiller, ananasgiller v.b.) toprağa değmeden
büyür. Havada bulunan su buharı, ö- 1
zel organlarıyle (yelken-kökler) soğurulur,
diplerine biriken tozlar, madensel besinlerini
EPİFİT
17
Ara