wiki

Görev Tamamlanıyor

Vedâ haccından üç ay kadar sonraydı. Hz. Peygamber(sa-s) ateşli
bir hastalığa yakalandı. Zayıf ve takatsiz olmasına rağmen ve
fatından üç gün öncesine kadar namazlarda imamlık yapmaya

 

devam etti. Son günlerinde ise yerine Hz. Ebu Bekir’in imamlık
yapmasını istedi. Hz. Peygamber’in(s,as,) cemaate katılamayışı as
habı derin bir üzüntüye sevketmişti.
Bir gün Hz. Peygamber^ hastalığının biraz hafiflediğini hisset
ti. Güçsüz olmasına rağmen kalktı ve yeğenleri Hz. Ali ve Fazl b.
Abbas’ın kollarına girerek mescide geldi. Hz. Ebu Bekir namaza
başlamıştı. Resûlullah(sa-s-) namazı onun yanında oturarak kıldı.
Hastalığı bir şiddetlenip bir hafifliyordu. Bir sabah kendinde

 

biraz güç hissederek odasından mescide açılan kapının perdesini
kaldırdı. Ashabının sabah namazı kıldığını gördü. Bu manzara
çok hoşuna gitti. Cemaat de onu farketmişti. Herkes sevinçten

 

kendinden geçti ama hiç kimse yerini terketmedi ve namazdan
çıkmadı. Hz. Peygamber^ tebessüm ederek yerine geri döndü.
Sahâbe-i kirâm, Hz. Peygam berin^ mübarek yüzünü bundan
sonra bir daha göremedi.
O gün hastalığı tekrar alevlendi. Sevgili Peygamberimizin^ o
günlerde elinde bulunan bütün parası 7 dirhemdi. Hastalığın
sıkıntısı arasında bunu hatırladı ve Hz. Aişe’ye, “O paralar nere
de?” diye sordu. Ardından sözlerine şöyle devam etti: “Muham-
med, Allah’ın huzuruna ne yüzle varacak? Git ve onları Allah
yolunda dağıt.”
İkindi vakti yaklaşmıştı.
Resûlullah(s a sJ gün boyunca

tekrar tekrar kendinden geçmiş,sonra yine kendine gelmişti. Istırabı çok fazlaydı. Hz. Âişe,
Resûlullah’ın(sasJ başını kolları ve dizleri üzerine dayadı. O sıra
da Hz. Peygamber(s as-) alçak bir sesle, “En yüce dosta!” dedi. Bu
sözler, Hz. Âişe’nin, ondan duyduğu son sözler oldu. Tarih, 13
Rebîülevvel 11 (8 Haziran 632) Pazartesi gününü gösteriyordu.
Kâinatın sevgilisi son nefesini verdi. Cenaze namazı gruplar
hâlinde imamsız olarak kılındı. “Hiçbir peygamber vefat ettiği
yerin dışında bir yere gömülmemiştir.” hadisine dayanılarak vefat
ettiği yere, Hz. Aişe’nin odasına defnedildi.
Bedeni oraya, mânevi kişiliği ise izini takip edenlerin yüreklerine…

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir