Henze, Hans Werner

Alman bestecisi (Gütersloh 1926). Yarım kalan müzik öğrenimini savaştan sonra tamamlayan Hans Werner Henze, Wolfgang Fortner, Darius Milhaud ve René Leibowitz’in öğrencisi oldu. Önce Schönberg’in etkisinde kalıp, dizisel tekniği benimsediyse de, çok geçmeden vazgeçerek, sıcak bir lirizmle çok yumuşak ve özgür bir anlatıma yöneldi. 1953’te İtalya’ya yerleşip, son yapıt­larında çağdaş devrimci akımlara (Özellikle Kübalılara) duyduğu yakınlığı dile getirdi: Che Guevara’ya adadığı Floss der Medusa (Medusa’nın Salı, 1968), Versuch überSchweine(Domuzlar Üstüne Deneme, 1968), vb.

Alman bestecisi Hans Werner Henze, 1967’den başlayarak, yapıtlarında, ogrencı hareketlerine ve devrimci akımlara duyduğu yakınlığı dile getirmiştir.

Başlıca operaları: Harikalar Tiyatrosu (1948-1964), Yalnızlık Bulvarı (1951), Geyik Kıral (1955), Hamburg Prensi (1958), Genç Sevgililer İçin Ağıt (1961), Genç Lord ( 1964), vb.

Alman bestecisi Hans Werner Henze, 1967’den başlayarak, yapıtlarında, ogrencı hareketlerine ve devrimci akımlara duyduğu yakınlığı dile getirmiştir.

Bale yapıtları: Bale Çeşitlemeleri(1949), Rosa Silber (1950), Tancredi ve Cantilena (1952), Dans Maratonu (1956), Pollicino (1980, çocuk operası), vb.

Başlıca senfonileri:    (1960), Kaprisler(1963), Üç Senfoni İncelemesi (1964), 6. Senfoni (1969).

Şan yapıtları: Beş Napoli Şarkısı (1956), Gece Müziği ve (1957), Aryalar (1963), vb.

Öbür yapıtları: 2 yaylı çalgılar dörtlüsü (1952), piyano, viyolonsel ve keman için oda sonatı (1953), çeşitli oda müzikleri, orkestra için Telemannia( 1967), piyano için 2. Konçerto (1967), kantatlar, bir resital, keman, magnetik bant, bas bariton ve otuzüç çalgı için 2 konçerto, vb.