160- İslâmda meşru sayılan eğlenceler mübahtır. Oyun ve eğlence denilen birtakım zararlı ve faydasız eğlenceler ise caiz değildir. Bunların bir kısmı ha ramdır. Bir kısmı da harama yakın mekruhtur, bunlar aslında boş şeylerdir. İnsanın hayatı ise çok kıymetlidir, daima yararlı şeylerde harcanmalıdır. Zararlı ve faydasız şeylere harcanması doğru olmaz.
Örnek: kumar oyunu haramdır, çünkü bunun zararı herkesçe bilinen şeydir. Kumar yüzünden kurtuluşa eren kimse gösterilemez. Fakat kumar yüzünden helâk olmuş, perişan olmuş, acı ve kederler içine düşmüş binlerce insan ve aile gös terilebilir.
Tavla, satranç gibi oyunlar harama yakın mekruhtur. Bunlar kıymetli zam anın kaybolmasma sebep ve kumara itici olacağı için, iyi şeyler değildir.
Yalnız İmam Şafiî Hazretleri, bir rivayete göre de İmam Ebu Yusuf Haz retleri satrancın mübah olduğunu söylemişlerdir. Fakat satrancın bu mübah gö rülmesi, kumar şeklinde oynanmadığı ve bir vacibi terke sebeb olmadığı tak dirdedir. Değilse, ittifakla haramdır.
161- Bir hadis-i şerife göre:
“Üç oyundan başka diğer bütün oyunlar (eğlenceler) müslümana ha ramdır. Bu üç şey, ailesi ile eğlenmesi, atını eğitmesi ve okul ile yarış masıdır.”
Bunlar yararlı olan meşru eğlencelerdir. Aile ile eğlence, aile hayatının bir
muhabbet ve neşe içinde devamını sağlar. Binek atlarım terbiye edip savaşa ha zırlamak ve silâh eğitimi görmek İslâm yurdunun korunması için çok gerekli bir hizmettir. Bu önemli yararlarından dolayı bunlar caiz bulunmuştur.
162- Boş bir eğlence ve kumar maksadı olmaksızın savaş için spor ve kuvvet kazanmak için yapılan birtakım yarışmalar caizdir Bunarla yararlı bir gayeye ulaşmak imkânı elde edileceği için, bunlar oyun ve eğlence sayılmazlar. Bunlar birer alış ve cihad için hazırlıktır. Güreşler, silâh atmalar, piyade ve binitli olarak yapılan yarışmalar hep bu kısımdandır. Bu yarışmalara katılanlara mükâfaat olarak para ve hediye verilmesi caizdir. Bunlar cihad yapmaya bir hazırlık ve teşviktir.