İnsan

Bak kendine. Sen bir insansın.
Bana bak bir de. Ben de insanım.
Şöyle çevir gözlerini etrafına. Şu hayatın hay huyunda koşuş
turanlar da birer insan. Çoluğu çocuğu, eşi, dostu, akrabası,
ataları ve torunları da birer insan…
Yaratan, insan olarak var etmiş bizleri.
Toprağı damar damar, insanı da çeşit çeşit var etmiş.
Herkese ayrı bir cevher lütfetmiş, herkesi ayrı bir dünya kılmış.
Tüm ayrılıklarımız ve farklılıklarımıza rağmen hepimizi insan
olarak var etmiş, yaratılışta eş yapmış, kardeş kılmış.
Yaratanın adıyla başla her işine, bir ibadet bilinciyle…
Daima hesap vereceğini bilme diriliğiyle…
Bu dünyaya tek geldiğini hatırla. Rabbinin karşısında tek başı
na hesap vereceğini asla unutma!
Her zaman kalbini kolla.
Durmadan bakışını gözden geçir.
Sürekli yapıp etmelerini yokla.
Ve yürü yollu yolunca, kendi hikâyeni doğru ve dürüst bir şe
kilde tamamla.
Kardeşlerinden bir yük sırtlanmadan, onlardan geçmiş bir
hakkı heybene katmadan…
Var Rabbinin huzuruna akça pakça.
Ver hesabını kolayca.