wiki

İSAET

i. (ar. sü>, kötülük’ten isâ>et). Esk. Kötülük etme, zararlı davranışlarda bulunma: Eylerim ihsan isaet edene / Ser feda hûkka itaat edene (Nahifi), [m ]

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir