sıf. (istem’den istem-li). Yapılıp yapılmaması kişinin isteğine bağlı olan. Esk. ihtiyarî. || istek ve iradeye dayanılarak yapılan. Esk. iradî. — Psikol. İstemli (veya iradeli) hareket, fiil. ♦ Sıf. ve i. Leng. İstek bildiren bir söz biçimi veya bir yapıya verilen isim. (Nitekim, öldürmeyeceksin sözündeki gelecek zamanın biçimi istemli’dir.)
İSTEMLİ
09
Eki