İSTİKRAR

(ar. karâr’dan istik,râr). Be
lirli bir seviyede durma, aynı kararda devam etme: Toprak tasarrufunda istikrar olmadığı, tımarlar, zeametler daima ve sarayın emri ile elden ele geç fiği için … (Ş. S. Aydemir). || Yerleşme, oturma, karar bulma, bir yerde sabit olma: Lâkin Ali ve Talha […] onun makamında istikrar ile kibar-ı eshab-ı kiramdan birinin seraskerlikle gönderilmesini tensib edip… (Cevdet Paşa). || Karşılaşma, iyice belli olma,