i. (ar. lezzet’ten istilzâz). Esk. Hoş bulma, lezzet alma, tatlı gelme. || İs- tilzaz etmek, hoş bulmak. + istilzazât çoğl. i. Esk. Lezzet almalar. + istilzaziye i. Esk. Fels. Bk. hazcilik .
İSTİLZAZ
10
Eki
i. (ar. lezzet’ten istilzâz). Esk. Hoş bulma, lezzet alma, tatlı gelme. || İs- tilzaz etmek, hoş bulmak. + istilzazât çoğl. i. Esk. Lezzet almalar. + istilzaziye i. Esk. Fels. Bk. hazcilik .