Sırbistan büyük jupan’ı (1196’ya doğr. – 1219) ve Sırbistan kralı (1217-1227), istvan Nemanyiç’in ikinci oğlu. Babası ölünce (1200) Papalıktan ve Macaristan’dan destek gören büyük kardeşi Vuk tarafından eyaletten kovuldu. Kardeşleri Aziz Sava’nın araya girmesiyle barıştılar; bunun üzerine İstvan 1203’te yeniden üstünlük iddia etmeğe başladı ve Venedik ile yakınlık kurmağa çalıştı. Bu yakınlaşma siyasetini daha etkili kılabilmek için Aleksios IIl’ün kızı olan ilk karısını bo şadı ve duka Enrico Dandolo’nun torunu Anna Dandolo ile evlendi. Sonunda Hono- rius III istvan’a kral unvanını verdi ve bir Papalık kararnamesiyle taç giydirtti: istvan, TAÇ GİYEN İLK İstvan (1217) adiyle tanındı. 1219’da sırp kilisesinin bağımsızlığını ilân etmesiyle Sırbistan din ve devlet işlerinde tam bağımsızlığa kavuştu. 1221’de Aziz Sava, kardeşi istvan’a ortodoks âyin usullerine göre ve papa Honorius IIl’ün de izniyle ikinci defa taç giydirdi. İstvan ömrünün son yıllarında bir manastıra çekildi. Onun saltanatı sırasında Sırbistan, medeniyet alanında önemli atılımlar gösterdi.
İSTVAN I NEMANYİÇ
11
Eki