Herrera, Juan de

İspanyol mimarı ve matematikçisi (Mobellan, Santander 1530-Madrid 1597). Soylu bir ailenin oğlu olan Juan de Herrera, askerî mühendislik öğreniminden sonra, Brüksel’de üç yıl bilim öğrenimi gördü. İtalya’ya yapı­lan bir sefere katılıp, imparator Yuste manastırına çeki­lince muhafız alayında görev aldı. Sonra Felipe ll’nin hizmetine geçerek önce muhafız alayında çalıştı; sonra mimarlık yapmaya başladı. Juan de Toledo’nun yanın­da Esconal’ın yapımında çalışıp, 1569’da başmimarlığa getirildi. Yerleştirilmesi öngörülen rahip sayısı iki kat ar- tırılınca, Toledo manastırının planlarını değiştirip, Kari V ve Felipe ll’nin lahitlerinin taslaklarını çizdi. 1585’te Valladolid katedrali için tahtadan bir maket yaptı (ama yapım tamamlanamadı). Manzanares ırmağı üstünde Segovia köprüsünü ve Toledo alkazarının güney cep­hesini gerçekleştirip, hastalanınca (1593), yerini öğren­cisi Francisco Mora’ya bıraktı.

Herrera, herşeyden önce bir kuramcıdır. 1582’de Madrid’de bir matematik akademisinin kurulmasına büyük katkıda bulunmuş ve yöneticiliğini yapmış, ge­milerde konum belirlemeye yarayan araçlar bulmuş­tur. Mimarlık yapıtlarında herşeyden önce Eskiçağ’ı ör- neksemeye uğraşmış ve özellikle Dor düzeni ile Tosca- na düzeninden yararlanmış, ayrıca, gereksiz ayrıntıları ortadan kaldırmıştır. Kütlesiyle son derece gösterişli olan Escorial, sıkıcı ve kasvetli görünebilir; ama bir bü­yüklük duygusu uyandırdığı tartışma götürmez.