KEHRİBAR (KEHLİBAR, KEHLÜBAR)
Arabçası : Kehremân; Kehrebâ, Kahreba; Misbâhu’r-Rûm.
Farsçası : Kehrebâ, Kâhirbâ.
Lâtincesi : Succin.
Yetiştiği yer ve çeşitleri: Esas vatanı Hindistan ve yakın ülkelerdir. Üç çeşittir.
Kullanılan maddesi: Zamkı, sakızı.
Tıbbî Özellik ve Faydaları:
a) Sanderasun’un zamkıdır. Beyaz, san, kırmızı olarak üç çeşidi vardır. İyisi san ve berrak planıdır. Madenî, neft yağını andırır. Veya kızıla yakındır.
b) 4-5 gram kadar kehribar dökülerek soğuk su ile içildiğinde: Kan tükürmeyi, kusmayı ve hafakânı giderir, ferahlatır.
c) Yine: İçmek ya da sürmek sûretiyle baş ağnsmı geçiri.
ç) Bal ve soğanla birlikte merhemi yapılarak saçlara sürüldüğünde dökülmeyi önler.
d) Mersin yaprağı suyu ya da kaya koruğu suyu, veya semizotu suyu ile sıvı haline getirip vücuda sürüldüğünde terlemeyi geçirir. Nikrîs’i iyileştirir.
e) Mestaki ile alındığında mideye kuvvet verir ve mide ve bağırsaktaki artıklan giderir. Mide ve kann ağnlannı geçirir.
f) Zeytinyağı ile kaynatılarak elde edilen mayiden biraz içildiğinde ya da oğularak sürüldüğünde a’za uyuşmalannı, el ayak titremelerini ve felci geçirir.
g) Nezleye, sar’a hastalığına, Boğmaca’ya ve rahim ve basur kanamalanna fayda verir.
h) Uyuz’a sürüldüğünde ya da üzerinde taşıtıldığmda fayda verir.
i) 2,5 gram kadan, gül suyu ile beraber içildiğinde kusmayı önler, içi tutar.
j) Hâmile kadının üzerinde taşıtıldığmda çocuğun düşmesini önler.
k) Yarası olanlar, veremliler vs. üzerlerinde taşıdıklannda iyi gelir.
